Interproject / Ο χώρος μου του άλλου

Οι φοιτητές του Ε' εργαστηρίου Ζωγραφικής, της ΑΣΚΤ Αθήνας, του Δ' εξαμήνου 2008-2009, Γαβριήλ Παναγιώτης, Ιασβίλι Μάκα, Καλλή Ανδρέας, Μαλτέζου Βαρβάρα, Μουστάκη Διάνα, Μπαϊράμη Χρυσάνθη και Χουρδάκης Δημήτρης, με την βοήθεια του επίκουρου καθηγητή Γιώργου Καζάζη: Θα προσπαθήσουν μέσα από το Blog : E Studio ASFA Interproject να ανταλλάξουν πληροφορίες μέσω διαδικτύου, για τους προσωπικούς τους χώρους - καταστάσεις - περιβάλλον - εμπειρίες - αναμνήσεις, με, σχέδια, ζωγραφιές, φωτογραφίες, video, animations, emails, γραπτές περιγραφές, κατόψεις κλπ. Θα κάνουν την επέμβαση - παρέμβαση τους εικαστικά, στον ή με τον χώρο του άλλου, δημιουργώντας ένα νέο προσωπικό περιβάλλον, δια-μέσου του προσωπικού χώρου του άλλου, δίνοντας έμφαση στην διάδραση. Θα δημιουργήσουν ένα νέο χώρο – κατάσταση, που να αφορά εκείνους, (αλλά και κατά συνέπεια όλους), αγγίζοντας την έννοια του χώρου όχι μόνο τοπογραφικά αλλά και μεταφορικά. Ο προσωπικός χώρος κάποιου δεν είναι μόνο το μέρος που ζει και εργάζεται αλλά και οι εμπειρίες του οι προτιμήσεις του οι αγάπες του τα μισή του το κοινωνικό του περιβάλλον η καταγωγή του κλπ.

In-Between

Το έργο In-Between (www.medialab.asfa.gr/inbetween) είναι ένα συνεργατικό project για τη δημιουργία μιας πολυπολιτισμικής εικονικής γειτονιάς στο Διαδίκτυο. Ξεκίνησε ως πρωτοβουλία του Εργαστηρίου Πολυμέσων-Υπερμέσων της ΑΣΚΤ και εξελίχθηκε σε μια ανοικτή πλατφόρμα καλλιτεχνικής έκφρασης και πειραματισμού με συμμετέχοντες από διάφορα Πανεπιστήμια.
Οι συμμετέχοντες μπορούν να εισάγουν μια οπτικοακουστική περιγραφή του σπιτιού τους, διάφορα οπτικοακουστικά στοιχεία καθώς και άλλες πληροφορίες, στην δυναμική βάση δεδομένων και το σπίτι τους αυτομάτως γίνεται μέλος μιας εικονικής γειτονιάς χωρίς όρια. Ο τελικός στόχος αυτού του έργο είναι ο κάθε διαδικτυακός επισκέπτης να μπορεί ελεύθερα να συμμετέχει εμπλουτίζοντας την εικονική γειτονιά με το δικό του σπίτι. Σε αυτήν την γειτονιά οι συμμετέχοντες μπορούν να δημιουργήσουν και να “ανεβάσουν” την δική τους προσωπική αναπαράσταση του πως αντιλαμβάνονται το δικό τους πραγματικό περιβάλλον (την δική τους γειτονιά) αλλά αυτήν τη φορά στον εικονικό χώρο. Στον χώρο του In-Between, που υπάρχει μεταξύ του πραγματικού και του εικονικού, και ανάμεσα στις διάφορες χώρες που συμμετέχουν, κάποιος μπορεί να περιηγηθεί και να γνωρίσει τα σπίτια, τις ζωές, τους φόβους και τα πιστεύω διαφορετικών ανθρώπων που γίνονται οι “πραγματικοί” πολίτες ενός εικονικού κόσμου.
Επιπλέον, κάποιοι από τους συμμετέχοντες χρησιμοποίησαν την πλατφόρμα του In-Between για καλλιτεχνικό πειραματισμό, με αποτέλεσμα να προκύψουν διάφορα εννοιολογικά επίπεδα.
Συμμετέχουν
Εργαστήριο Πολυμέσων, ΑΣΚΤ (www.medialab.asfa.gr)
Τμήμα Τέχνη και Τεχνολογία της Εικόνας, Πανεπιστήμιο Paris 8 (univ-paris8.fr)
Τμήμα Γλυπτικής, Πολυτεχνικό Πανεπιστημίο της Βαλένθια (www.upv.es)
Digital Studios , Πανεπιστήμιο Goldsmith (www.goldsmiths.ac.uk/gds/)
Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (arts.uoi.gr)

Πηγή : www.medialab.asfa.gr

Αυτοπροσδιορισμοί στην Αυγή

Η στήλη Αυτοπροσδιορισμοί θα επιχειρήσει να λειτουργήσει ως κέλυφος καταγραφής, λόγου και οράματος του χώρου που δρα ο σύγχρονος δημιουργός. Οι "συνδαιτυμόνες" αυτοπροσδιορίζονται και αποτελούν το όχημα υλοποίησης της ιδέας για ανοιχτό διάλογο.
Πρόταση - επιμέλεια: Χρήστος ΘΕΟΦΙΛΗΣ (art-ac@tellas.gr)
Ξεκινούμε με τον πρόεδρο του ΟΣΔΕΕΤΕ γλύπτη Χαράλαμπο Δαραδήμο.
Ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Εικαστικών Τεχνών και των Εφαρμογών τους ιδρύθηκε το 1995 με πρωτοβουλία του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.
Ο ΟΣΔΕΕΤΕ διαχειρίζεται, στην Ελλάδα και διεθνώς, τα πνευματικά δικαιώματα των Ελλήνων δημιουργών των εικαστικών τεχνών και γενικά των μελών του, καθώς και τα δικαιώματα δημιουργών άλλων χωρών δια μέσου ειδικών συμβάσεων αμοιβαιότητας που συνάπτει με αντίστοιχους Οργανισμούς διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων του εξωτερικού.
Ο αριθμός των δημιουργών που εκπροσωπεί ανέρχεται σήμερα σε μερικές δεκάδες χιλιάδες και συνεχώς αυξάνεται. Ο ΟΣΔΕΕΤΕ διαχειρίζεται τόσο τα συλλογικά όσο και τα ατομικά δικαιώματα των δημιουργών.
Σε κάθε περίπτωση και ανάλογα με τη χρήση του έργου συνάπτει συμφωνίες, εκδίδει άδειες αναπαραγωγής, υπογράφει ιδιωτικά συμφωνητικά και γενικά προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες που εξασφαλίζουν τη νόμιμη χρήση του έργου και προστατεύουν το ηθικό και το περιουσιακό πνευματικό δικαίωμα του δημιουργού του. Όταν διαπιστωθεί παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων έχει τη δικαιοδοσία και την υποχρέωση να τα υπερασπισθεί με κάθε μέσο. Στο πλαίσιο αυτό έχει το δικαίωμα του ελέγχου και της συλλογής πληροφοριών για τη διαπίστωση τέτοιων παραβιάσεων.
Στα 14 χρόνια της λειτουργίας του διαπιστώνει ότι το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων θα αποτελέσει βασικό στοιχείο όχι μόνο της πολιτιστικής, αλλά και της οικονομικής-παραγωγικής διαδικασίας της κοινωνίας και γι' αυτό θεωρεί αναγκαία τη βαθιά κατανόησή του από τους πολίτες, ως κοινού τόπου της εργασίας τους.
«εφ' όσον όλοι οι άνθρωποι έχουν πνεύμα και διανοούνται και πράττουν όλοι μπορούν να είναι δημιουργοί και το δικαίωμα να είσαι δημιουργός ισοδυναμεί με το δικαίωμα να είσαι άνθρωπος και άνθρωπος δημιουργός σημαίνει επανάσταση 'του ωραίου του μεγάλου και του αληθινού'.»

Πηγή : Εφημερίδα Αυγή

Το φως των νεανικων μου χρονων

Το φως των νεανικών μου χρόνων, το βίωνα μέχρι πριν κάποια χρόνια, σπάνια μεν, πολύ έντονα δε. Η μεταφορά αυτή ήταν τόσο ηδονικά βίαιη, που κατά συνέπεια η επαναφορά στο παρόν καταντούσε οδυνηρή. Σε μια από τις συζητήσεις μου με τον Νίκο Κεσσανλή, καταλήξαμε τότε στο συμπέρασμα ότι είναι η άρνηση του παρόντος. Δυστυχώς το φως των αναμνήσεών μου ήταν για ένα διάστημα πολύ κακός σύμβουλος. Ήταν τόσο εθιστική η κάθε μεταφορά προς την ο,ποια ανάμνηση, που στο τέλος αναγκάστηκα να τις υλοποιήσω εικαστικά. Μεγάλο λάθος, γιατί ενώ στα πρώτα έργα εκείνης της περιόδου κράτησα τον αφρό του φωτός, αργότερα αυτό δεν μου έφτανε και ήθελα και άλλο, και άλλο... κάτι περισσότερο απτό. Δεν μου αρκούσε πια μονό η δομή του φωτός της ανάμνησης αλλά ήθελα πια και την ίδια την ανάμνηση όλο και πιο αληθινή, την εικόνα της καθαυτή. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα έργα εκείνης της περιόδου εμπεριέχουν έντονα το στοιχείο της σωματικοτητας, όπως επίσης και το ρεαλιστικό στοιχείο (πάντα μέσα στα τότε δικά μου εικαστικά μέτρα και σταθμά). Ένα είδος σκηνικού θεατρικής παράστασης με πρωταγωνιστή εμένα. Ένα είδος πρώιμης εικονικής πραγματικότητας. Αναφέρομαι στην χρονιά 1989-1990 περίπου. Αποτέλεσμα ήταν να βγει μια σειρά έργων που κατά την γνώμη μου ήταν άκρως περιγραφική. (Κατά την γνώμη άλλων βέβαια δεν ήταν, αλλά εγώ εμμένω στην δική μου άποψη). Βρείτε μου έναν νοήμονα θεατή που μπορεί να τον ενδιαφέρει η παρουσία ενός ανθρώπου μονάχου σε ένα άδειο δωμάτιο που ζει τις αναμνήσεις του, αλλά χωρίς ο θεατής να τις βλέπει. Ευτυχώς συνειδητοποίησα σχετικά νωρίς τι συνέβαινε και απομακρύνθηκα από αυτού του είδους τις εικόνες. Τότε δεν είχα την πρέπουσα ψυχραιμία. Αργότερα που την απέκτησα, τα κατάφερα καλύτερα. Έκτοτε αυτό το φως των αναμνήσεων μου το χρησιμοποιώ πλέον προς εξυγίανση της ψυχής μου και μόνο και δεν επιτρέπω επ’ ουδενί να μπει στα χωράφια της τέχνης μου. Απλά προσπάθησα με τα παραπάνω, να μεταφέρω τις εμπειρίες που είχα από την μεταφορά του φωτός μιας ανάμνησης από έναν άλλο κόσμο, στον κόσμο της τέχνης.

Σκεψεις

Μαδρίτη 11/3/2004 : Το γνωστο video με τους νεκρους που ανασταινωνται, αλλα με ενα ηλεκτρικο τρενακι αναμεσα τους να περνά. Μπορει για πλακα οι αναστημενοι να το εκτροχιαζουν και να κανουν μπουμ μπουμ με το στομα γελωντας.

Ζωγραφίζεις, αλλά μετά, τι;

Ζωγραφίζεις, αλλά μετά, τι; αναρωτιεται ο Μανώλης Ζαχαριουδάκης στην προσωπική του ιστοσελίδα. Εύστοχες οδηγίες χρήσεως προς νέους εκκολαπτόμενους καλλιτεχνες και οχι μόνο...